لھڻي تو کي لال آ، سنڌوءَ سندي سارَ
گُلن جهڙا ٻار، سگهو وڌي ٿي وڏو.

مھڪي تنھنجو مُک، مکڙيون جيئن ماڪ ۾،
ملئي مٺڙا! ڪينڪي، ڪٿان ڪوئي ڏک،
سدا ماڻين سک، سنڌوءَ جا سينگار تون.

ڏسين مٺا!، ڏيھہ ۾، ھيڻا جنين حال،
جُڳ جُڳ جيئن شال، سانڍيج تن کي ساھ ۾

ڀري وٺو جهول، گلن جهڙيون ڳالهڙيون،
سِٽَ سِٽَ ۾ سِڪ آ، سچ سمايل ڍول!،
ٻاراڻا ھي ٻول، هيئن منجهہ ھنڊائڻ جا.

ڪاوڙ ڪينو جي ڪڍيئي، ڇڏيئي لالچ لوڀَ
ساٿي!، تو کي سوڀ، ملندي ھر ڪنھن ماڳ تي.