ھر گل سان گفتگو ۾ گذرندي گهڙي آھي،
واءُ جو ٿڌيرو آ، گهم مان گھمي آيو،
تون ڏکڻ ڏي ڏس کڻي ھوءَ اتي کڙي آھي،
رُت جي رڪيبن ۾ تون پير وجھہ پڪا پنھنجا،
واڳ وٺ وڇيڙيءَ جي، جي اڃان جڙي آھي،
مان ازل کان آجيان جا گيت پيو جنھن لاءِ لکان،
سامهون سا پئي اچي، لاڙ کان لڙي آھي.